Zespół lęku napadowego to jedno z zaburzeń nerwicowych, które charakteryzuje się napadami intensywnego lęku (inaczej: atakami paniki). Ataki paniki pojawiają się zazwyczaj bez wyraźnej dla pacjenta przyczyny.
Objawy to między innymi:
- palipitacje serca;
- duszności;
- ból w klatce piersiowej;
- drżenie ciała;
- nudności;
- derealizacja i depersonalizacja;
- uczucie drętwienia bądź mrowienia w różnych częściach ciała
Napadom paniki niemal zawsze towarzyszy lęk przed utratą kontroli nad sobą lub lęk przed śmiercią.
Wymienione objawy często prowadzą do wystąpienia tak zwanego lęku oczekiwania, to znaczy przed nieprzewidywanymi napadami lęku i sytuacjami, w których utrudnione jest uzyskanie natychmiastowej pomocy i wsparcia. To z kolei prowadzi do obaw przed opuszczeniem domu, znalezieniem się w tłumie, przed korzystaniem ze środków komunikacji publicznej (czyli, innymi słowy, do rozwinięcia się agorafobii).
Ataki te trwają zazwyczaj od kilku do kilkunastu minut. Ich częstotliwość w przebiegu zespołu lęku napadowego może wahać się od kilku w ciągu miesiąca po nawet kilkadziesiąt dziennie.
Leczenie może obejmować oddziaływania psychologiczne i farmakoterapię. Wskazana jest też psychooedukacja - dotycząca mechanizmu lęku, napadu panicznego, przebiegu zaburzenia.
~Hoppas
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz